Διαχείριση φέρουσας ικανότητας σε θρησκευτικούς προορισμούς: Η περίπτωση του Αγίου Όρους

Περίληψη

Η φέρουσα ικανότητα αποτελεί βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ διαχείρισης, επισκεψιμότητας και βιωσιμότητας των θρησκευτικών προορισμών εξασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία των πολιτισμικών, πνευματικών και περιβαλλοντικών τους αξιών. Η υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας στους εν λόγω προορισμούς μπορεί να οδηγήσει σε αλλοίωση της αυθεντικότητάς τους, αύξηση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και κοινωνικές εντάσεις μεταξύ των επισκεπτών και των μόνιμων διαμενόντων στους τόπους αυτούς. Η παρούσα μελέτη, διερευνά τη φέρουσα ικανότητα στον θρησκευτικό τουρισμό και στο προσκύνημα εστιάζοντας στο Άγιο Όρος και στα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία του πνευματικού του χαρακτήρα εν μέσω αυξανόμενης επισκεψιμότητας. Στο πλαίσιο αυτό, η διατήρηση της φέρουσας ικανότητας της Αθωνικής πολιτείας δεν περιορίζεται στη διαχείριση του αριθμού των επισκεπτών, αλλά επεκτείνεται και σε στρατηγικές που διασφαλίζουν την κοινωνικοπολιτισμική, οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα της περιοχής. Συγκεκριμένα, η μελέτη επικεντρώνεται στα μέτρα για την ενίσχυση της οικονομικής αυτονομίας των μοναστηριών, τις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες για την ελαχιστοποίηση της ρύπανσης και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος εξαιτίας της αυξημένης επισκεψιμότητας, καθώς και στους περιορισμούς που αφορούν την είσοδο και τη συμπεριφορά των προσκυνητών με στόχο τη διατήρηση της μοναστικής ζωής και της πνευματικής ατμόσφαιρας του τόπου. Διαπιστώνεται η ανάγκη συνεχούς προσαρμογής και υιοθέτησης καινοτόμων πρακτικών προκειμένου το Άγιο Όρος να παραμείνει ένας βιώσιμος και αυθεντικός θρησκευτικός προορισμός.